Bericht
Blijf op de hoogte en volg Sarah
06 Januari 2015 | Australië, Rocky River
Ha!
Hier een kneiters vers nieuwjaarsverslag.
Iedereen natuurlijk een vrolijk en ontzettend gezellig 2015 toegewenst. Nog steeds de goede voornemens volgehouden?
Na mijn vertrek bij Cynthia ben ik met haar moeder naar Hobart vertrokken waarbij we tussendoor naar Port Arthur zijn geweest. Op deze plek werden vroeger de boeven van Engeland gevangen gehouden. Was echt wel indrukwekkend. De gevangenen mochten bijvoorbeeld niet praten en moesten buiten hun cel een zak over hun hoofd met daarin twee kijkgaatjes. Als ze zich misgedroegen moesten ze voor een bepaalde tijd in een cel waar het 24 uur per dag pikdonker was. Van dat soort straffen.. Mensen werden daar gek, als ze dat niet al waren.
Hierna ben ik met de schoonzus van Cynthia meegeweest. We hebben zoveel gezien in 1 dag tijd; berg beklommen, wijn geproefd van een plaatselijke wijnmakerij en national park bezocht. Wat zijn de walloby's schattig zeg! Ze hadden een groot leefgebied in het park gelukkig. En ik heb nog een wilde gezien!
Daarna door naar Armidale, waar ik nu zit. Deze mevrouw heeft zes paarden, bijna allemaal gered van het hondenvoer (zo noemen ze dat echt). De race industrie is hier zo groot. Veel paarden redden het niet en gaan naar het slachthuis..
Toen ik hier aankwam en mijn tas uitpakte kwam ik een enorme kakkerlak o.i.d. tussen mijn kleren tegen. Ik dacht, shit, die heb ik meegenomen uit Hobart. Het was al laat dus ik kon het niet meer vragen. Beter ritste ik mijn tas aan alle kanten dicht zodat ik ze niet zou verspreiden in Armidale en zou ik de volgende dag wel uitzoeken hoeveel ik er had meegenomen. De ene die ik gevonden had leek dood, ik deed hem in een doosje. In de nacht bleek hij helemaal niet dood te zijn. Met zijn harde schilt tikkend tegen het doosje heeft hij mij een aantal keer wakker gemaakt. Waarbij ik dus ook elke keer weer dacht aan alle andere kakkerlakken die misschien in mijn kleren in de tas rondkropen.
De volgende morgen liet ik zien wat ik gevangen had. Zei ze: ohh die leven hier, gaan vanzelf weer dood. Aaa haha. En het klopt, alle soorten en maten lopen hier rond, bleh.
Nu ik op het vaste land zit moet ik alert zijn op de wilde dieren die hier leven. Ik moet over het tuinpad lopen als een olifant zodat eventuele slangen weten dat ik eraan kom, als ik buiten iets optil kan er een bijtende spin onder zitten. Zo heftig is het allemaal niet hoor maar toch, het is iets wat even in je systeem moet komen.
Op een nacht werd ik wakker gemaakt van een geluid wat zeeer dichtbij was. Ik dacht, het is vast de hond die binnen is gekomen door de schuifdeur. Ik deed het licht aan, niemand in de kamer. Ik lag met mijn hoofd onder het raam, waar het geluid vandaan kwam. Ik nam een slik en zei tegen mezelf dat ik ging kijken maar dat ik niet moest schrikken als er iets geks in het donker achter het raam stond. Kangaroos springen hier gewoon van erf op erf, ik dacht, misschien zie ik er een! Toen ik de gordijnen open deed zag ik dat het de kat was die tussen het raam en de hor geklommen was. Pfew hahaha.
Nou dat waren de nepspannende verhalen wel weer.
Wat pas echt spannend was was de doos die ik voor kerst ontving van thuis. Wat veel kadoos en gekkigheid zat erin, er leek geen einde aan het uitpakken te zitten. De pepernoten en stroopwavels stonden met kerst op tafel. Haha
Oh, en ik heb afgelopen week de grootste peer ter wereld gezien! Hij staat in het guinness book of records. Ik ga een foto toevoegen :).
Vrijdag vertrek ik voor twee weken naar Byron Bay waar ik eens even het strand ga bekijken. Schijnt nogal een resort te zijn (met witte haaien (sorry pap en mam, ik zal niet ver de zee in gaan)) dus ik ben benieuwd!
Daarna ga ik voor twee weken naar een paardenmevrouw vlakbij Sydney. Ben ik ook benieuwd naar!
Knuffels, groetjes en smakkerds thuis. Doeii x
Hier een kneiters vers nieuwjaarsverslag.
Iedereen natuurlijk een vrolijk en ontzettend gezellig 2015 toegewenst. Nog steeds de goede voornemens volgehouden?
Na mijn vertrek bij Cynthia ben ik met haar moeder naar Hobart vertrokken waarbij we tussendoor naar Port Arthur zijn geweest. Op deze plek werden vroeger de boeven van Engeland gevangen gehouden. Was echt wel indrukwekkend. De gevangenen mochten bijvoorbeeld niet praten en moesten buiten hun cel een zak over hun hoofd met daarin twee kijkgaatjes. Als ze zich misgedroegen moesten ze voor een bepaalde tijd in een cel waar het 24 uur per dag pikdonker was. Van dat soort straffen.. Mensen werden daar gek, als ze dat niet al waren.
Hierna ben ik met de schoonzus van Cynthia meegeweest. We hebben zoveel gezien in 1 dag tijd; berg beklommen, wijn geproefd van een plaatselijke wijnmakerij en national park bezocht. Wat zijn de walloby's schattig zeg! Ze hadden een groot leefgebied in het park gelukkig. En ik heb nog een wilde gezien!
Daarna door naar Armidale, waar ik nu zit. Deze mevrouw heeft zes paarden, bijna allemaal gered van het hondenvoer (zo noemen ze dat echt). De race industrie is hier zo groot. Veel paarden redden het niet en gaan naar het slachthuis..
Toen ik hier aankwam en mijn tas uitpakte kwam ik een enorme kakkerlak o.i.d. tussen mijn kleren tegen. Ik dacht, shit, die heb ik meegenomen uit Hobart. Het was al laat dus ik kon het niet meer vragen. Beter ritste ik mijn tas aan alle kanten dicht zodat ik ze niet zou verspreiden in Armidale en zou ik de volgende dag wel uitzoeken hoeveel ik er had meegenomen. De ene die ik gevonden had leek dood, ik deed hem in een doosje. In de nacht bleek hij helemaal niet dood te zijn. Met zijn harde schilt tikkend tegen het doosje heeft hij mij een aantal keer wakker gemaakt. Waarbij ik dus ook elke keer weer dacht aan alle andere kakkerlakken die misschien in mijn kleren in de tas rondkropen.
De volgende morgen liet ik zien wat ik gevangen had. Zei ze: ohh die leven hier, gaan vanzelf weer dood. Aaa haha. En het klopt, alle soorten en maten lopen hier rond, bleh.
Nu ik op het vaste land zit moet ik alert zijn op de wilde dieren die hier leven. Ik moet over het tuinpad lopen als een olifant zodat eventuele slangen weten dat ik eraan kom, als ik buiten iets optil kan er een bijtende spin onder zitten. Zo heftig is het allemaal niet hoor maar toch, het is iets wat even in je systeem moet komen.
Op een nacht werd ik wakker gemaakt van een geluid wat zeeer dichtbij was. Ik dacht, het is vast de hond die binnen is gekomen door de schuifdeur. Ik deed het licht aan, niemand in de kamer. Ik lag met mijn hoofd onder het raam, waar het geluid vandaan kwam. Ik nam een slik en zei tegen mezelf dat ik ging kijken maar dat ik niet moest schrikken als er iets geks in het donker achter het raam stond. Kangaroos springen hier gewoon van erf op erf, ik dacht, misschien zie ik er een! Toen ik de gordijnen open deed zag ik dat het de kat was die tussen het raam en de hor geklommen was. Pfew hahaha.
Nou dat waren de nepspannende verhalen wel weer.
Wat pas echt spannend was was de doos die ik voor kerst ontving van thuis. Wat veel kadoos en gekkigheid zat erin, er leek geen einde aan het uitpakken te zitten. De pepernoten en stroopwavels stonden met kerst op tafel. Haha
Oh, en ik heb afgelopen week de grootste peer ter wereld gezien! Hij staat in het guinness book of records. Ik ga een foto toevoegen :).
Vrijdag vertrek ik voor twee weken naar Byron Bay waar ik eens even het strand ga bekijken. Schijnt nogal een resort te zijn (met witte haaien (sorry pap en mam, ik zal niet ver de zee in gaan)) dus ik ben benieuwd!
Daarna ga ik voor twee weken naar een paardenmevrouw vlakbij Sydney. Ben ik ook benieuwd naar!
Knuffels, groetjes en smakkerds thuis. Doeii x
-
06 Januari 2015 - 09:54
Hillie:
Nou Saar dat ziet er allemaal te gek uit! Volgens mij vermaak jij je voorlopig nog wel daar! Doe maar voorzichtig met al die gekke beesten en geniet vooral. xxx -
06 Januari 2015 - 10:12
Constance:
Hoi lieve Sarah,
Wat een gezellig bericht weer! Hoewel we natuurlijk tussendoor ook veel contact hebben is het toch leuk om dit te lezen. Ja, die kerstdoos die eigenlijk voor je verjaardag was bevatte van alles voor de hele maand: sinterklaas, je verjaardag, kerst en oud & nieuw; ik had het liefst iedere pepernoot apart ingepakt...
En nu binnenkort even lekker uitpuffen op het strand, genieten van het heerlijke weer, weer eens even wat anders. Geniet overal van, de tijd gaat rap en zo snel zal je waarschijnlijk niet terugkomen in Australië!
Dikke kus!
Mam
-
06 Januari 2015 - 20:11
Fleur Leeflang:
Joepie jee
Ik lees graag mee!
Wat een leuk verhaal weer en mooie foto's.
Veel plezier en avonturen voor jou.
Liefs van Fleur
-
07 Januari 2015 - 21:08
Wil:
Hey lieverd,
Ik zie toch weer andere foto's. Zat je nou in dat vliegtuig of erop haha?
Schattig ook dat kleintje in die tas.
Straks weer verder en andere leuke dingen doen!
Ik ben onwijs trots op jou!!
Dikke HugSchmakkerdKus
Paps -
19 Januari 2015 - 15:28
Collette Janssens:
Hey lieve nicht,
sorry voor zo weinig geluid maar ik heb behoorlijke ruzie met de tijd, telkens geeft hij me te weinig.
Vind het leuk te lezen dat je zoveel meemaakt, zoveel iet en het zo naar je zin hebt.
Dikke knuffel wijffie xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
